του Λούκα Νικολάου
Μαμά δεν τρώω
Δεν σκεπάζομαι όταν κάνει κρύο
και βγαίνω έξω χωρίς το κασκόλ μου
Οταν λουστώ δεν κάνω πιστολάκι πριν βγω
και τα ρούχα τα αφήνω να στεγνώσουν πάνω σε καρέκλες
Οταν σφουγγαρίζω δεν με νοιάζει αν το απορυπαντικό κάνει για το ξύλο ή όχι
και τα πιάτα περιμένω να γίνουν στίβα για να τα πλύνω
Το ποτήρι που ήπια νερό δεν το ξεπλένω να το βάλω στην άκρη
και τα κλειδιά μου τα αφήνω όπου να'ναι
Τα λουλούδια στο μπαλκόνι τα ποτίζω μόνο όταν το θυμηθώ
και τις κουβέρτες δεν τις τινάζω ποτέ
Μαμά δεν σκέφτομαι ποτέ τι να μαγειρέψω αύριο
και το θερμοσίφωνα τον αφήνω πάντα παραπάνω απ'όσο πρέπει
Δε σιδερώνω σχεδόν ποτέ
και ποτέ δεν τραβάω τα έπιπλα να σκουπίσω τη σκόνη πίσω τους
Τις τσέπες δεν τις ψάχνω πριν βάλω τα ρούχα στο πλυντήριο
και τα καπάκια από τα σαμπουάν τα αφήνω πάντα ανοιχτά
Τα πόδια μου σπάνια τα σκουπίζω στο χαλί
Στους γείτονες δεν λέω καλημέρα αν δεν τους ξέρω
και δεν κοιμάμαι όταν νιώθω κουρασμένος
Μαμά δεν τρώω
Με σάντουϊτς τη βγάζω και με πίτσες
δεν έφτιαξα ποτέ μπιφτέκια να τα έχω στην κατάψυξη
και στα συρτάρια μου δεν βάζω ναφθαλίνη και αρώματα
Εχω τηλεόραση και ραδιόφωνο ταυτόχρονα ανοιχτά να παίζουν
και όλα τα φώτα αναμένα δίχως λόγο
Δεν σκέφτομαι το μέλλον μου ποτέ
και το παρόν πια κέφι δεν μου κάνει
Μαμά δεν τρώω
Εχω αδυνατίσει να σε περιμένω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου