ΜΗ ΣΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΣ

του Διονύση Καστόρα

_______"Είχε φροντίσει για όλα! Με θρησκευτική ευλάβεια είχε ακολουθήσει τις οδηγίες της τηλεμαγείρισας που παρακολουθούσε πιστά για δέκα και βάλε χρόνια , και οταν εκείνη πήρε σύνταξη, αφού τα κανάλια προτίμησαν να την αντικαταστήσουν με μικρούλες πεταχτούλες, αυτή συνέχιζε τις επαναλήψεις στο βίντεο!

Τα είχε μάθει όλα απ’έξω! Ακόμη και τις ίδιες μάρκες των προιόντων χρησιμοποιούσε, και τα σκεύη ακριβώς τα ίδια, από το κατάστημα της συνταξιούχου τηλεμαγείρισας, ενώ μέχρι και την εντοιχισμένη κουζίνα είχε αλλάξει για να να είναι ίδια με αυτή στο σκηνικό των καναλιών! Και όταν η tv-μαγείρισα άλλαζε κανάλι , εκείνη έτρεχε γρήγορα στις τράπεζες για δάνεια και κάρτες για να αντικαταστήσει τη δικιά της κουζίνα!

Τί έφταιξε λοιπόν, αναρωτήθηκε με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα μάτια της... Το κατσικάκι σουφλέ με μάραθο και γραβιέρα ορεινής Νάξου (όπως κοιτάς από το λιμάνι δεξιά , δίπλα στης Γιώργαινας το σπίτι που έμενε πριν την αφήσει ο άντρας της και ξενιτευτεί με μια μικρή Ολλανδέζα, εκεί, α μπράβο), ΕΚΑΤΣΕ!

-Έκατσεεεεεεεεεεεεε???

-Έκατσε Ισμήνη μου έκατσεεεε!

-Τι κακό σε βρήκε! Τα έκανες όλα όπως πρέπει? Όπως λέει το βίντεο?

-Ακριβώς! Όπως πάντα....Δοσολογίες, θερμοκρασίες , όλα?

-Όλα! Πιο Όλα δεν!

Μιλούσε στο ασύρματο τηλέφωνο, τελευταίας τεχνολογίας, (εξαιρετική συσκευή που είχε αγοράσει μαζί με φούρνο μικροκυμμάτων inox παρακαλώ), με λιγμούς και τα δάκρυα έσταζαν στο pyrex με το καθισμένο κατσικάκι σουφλέ με μάραθο και γραβιέρα ορεινής Νάξου (όπως κοιτάς από το λιμάνι δεξιά , δίπλα στης Γιώργαινας το σπίτι που ήταν προίκα της κουνιάδας της και έμενε πριν την αφήσει ο άντρας της και ξενιτευτεί με μια μικρή Ολλανδέζα, εκεί, α μπράβο) !

Έκλεισε το τηλέφωνο και πλησίασε το παράθυρο που έβλεπε στον κήπο με το γκαζόν που κούρευε κάθε τόσο ο γιός του παπά της ενορίας και έκανε την ανάγκη του ο σκύλος της γειτόνισσας-δημοσιογράφου στη tv , σπάνιας ράτσας και καταγωγής και αυτό την έκανε ιδιαίτερα χαρούμενη και υπερήφανη! «Χίλια συγνώμη καλή μου αλλά μου ξεφεύγει της προσοχής» της είχε απολογηθεί η γειτόνισσα – δημοσιογράφος στη tv και εκείνη χαμογελούσε... «Μη το ξαναπείτε, μη το ξαναπείτε! Χαρά μου...» !

Έμεινε με το βλέμμα καρφωμένο να κοιτάζει τα κακάκια του σκύλου σπάνιας ράτσας και καταγωγής, κάτω από την ρόζ τριανταφυλλιά που της είχε φυτέψει πριν χρόνια η θεία Ερμιόνη από την Ερμιόνη! Σαν να την έβλεπε μπροστά της τη συγχωρεμένη με ένα μεγάλο πράσινο καπέλλο από την Αφρική, που της είχε φέρει δώρο ο μεγάλος της αδελφός από το Βέλγιο όπου είχε πάει μετανάστης μετά τον πόλεμο , και το είχε αγοράσει από πλανώδιο αφρικανό , μετανάστη επίσης!

-Αχ θεία μου... είπε αναστενάζοντας....Τι λάθος έκανα? Πως θα υποδεχτώ απόψε τα εγγόνια του θείου από το Βέλγιο...? Τι να προλάβω μέσα σε ένα... τρίωρο να ετοιμάσω?

Η σκέψη της κόπηκε από μια δυνατή μυρωδιά! Κούνησε τη μύτη δεξιά – αριστερά , γούρλωσε τα μάτια και γύρισε με τρόμο προς τη μεγάλη κατσαρόλα που στεκόταν ανάμεσα σε καπνούς πάνω στη μεγάλη κεραμική εστία της inox βεβαίως κουζίνας της!

-Ραγού μουουουου...ούρλιαξε με πόνο και άρπαξε τη κατσαρόλα με τις γυμνές της τρυφερές παλάμες.... Το καμένο ραγού έπαιρνε την εκδικησή του...Τα χέρια της μετέφεραν τη φωτιά μέχρι τον εγκέφαλο, και τότε, την ώρα που έξω στον κήπο ο σκύλος της γειτόνισσας-δημοσιογράφου στη tv , σπάνιας ράτσας και καταγωγής

σήκωνε το ποδαράκι του στον μικρό κορμό μιας κίτρινης τριανταφυλλιάς που και αυτή την είχε φυτέψει πριν χρόνια η θεία Ερμιόνη από την Ερμιόνη, ξαναούρλιαξε:

-Aααααααααααααααααααααα!

Η μεγάλη κατσαρόλα γλύστρισε από τις τρυφερές παλάμες της και έπεσε στο πάτωμα, πάνω στα γκριζοπράσινα μάρμαρα που βάφτηκαν κόκκινα από τη σάλτσα του ραγού με τον τοματοπελτέ και το κρασί μαυροδάφνη , συνταγή της συνταξιούχου τηλεμαγείρισας που παρακολουθούσε πιστά για δέκα και βάλε χρόνια....."

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ