Ο άντρας με τις πολλές γυναίκες

της Παυλίνας Κωνσταντάρα

Μη σας ξεγελάει ο τίτλος. Δεν πρόκειται να διαβάσετε για απιστίες, ένοχα μυστικά ή ανατολίτικες συνήθειες. Αλλά για άντρες που ζουν με πολλές γυναίκες: σύζυγο, κόρες, πεθερά, μητέρα, αδερφή, κουνιάδα. Καταλαβαίνουν άραγε καλύτερα το γυναικείο ψυχισμό ή καταλήγουν να γίνουν μισογύνηδες και να αναζητούν την αντροπαρέα όπως το νερό στην έρημο;

Συνηθίζεται ποτέ η ζωή ανάμεσα σε πολλές γυναίκες; την είχαν σκεφτεί ποτέ τη ζωή τους κάπως έτσι;

Θυμάμαι να μου διηγούνται πόσο απογοητεύτηκε ο πατέρας μου όταν έμαθε οτι είμαι κορίτσι...Δεν υπήρχε ο υπέρηχος τότε και έτσι εκτυλίχθηκε ένα κωμικοτραγικό σκηνικό όπου ο παππούς μου, ως γιατρός είχε μπει στη γέννα και βγήκε να ανακοινώσει τη γέννηση: "Είναι ένα υγιέστατο παιδάκι" είπε γελαστός. "Μα, τι είναι;" ρωτούσε ο μπαμπάς μου. "Χαίρει άκρας υγείας, όλα πήγαν καλά", συνέχιζε ο παππούς μου όλο χαμόγελα. "Τι είναιαιαιαιαι;" έβγαζε αφρούς ο μπαμπάς μου.

"Κορίτσι", είπε ο παππούς μου και έπεσε σιγή και παγωμάρα στο χώρο. Μούτρα ο μπαμπάς μου που προσπάθησε να κρύψει την απογοήτευση του, που περίμενε το διάδοχο του, το διπλανό του στα ματς του Ολυμπιακού, τη συνέχεια του. 

Εγώ τι ήμουν; Απλά ένα κορίτσι. (δεν είχε ακούσει ακόμα το "Κάνε κορίτσι να έχεις καλά γεράματα" που μου έμαθαν αργοτερα!)

Πέντε χρόνια μετά, ίδιο σκηνικό, ίδιοι πρωταγωνιστές, διαφορετική απάντηση "Αγόρι". Κι ενώ θα περιμένανε απο τον μπαμπα μου να πετάξει απο τη χαρά του, αυτός πάλι μούτρωσε. Ηθελε πάλι κορίτσι (με τίποτα δεν ευχαριστιόταν αυτός ο άνθρωπος!). Είχε μάθει να ζει μαζί μας, είχε λατρέψει το κορίτσι του και το γυναικείο κόσμο στον οποίο ζούσαμε. Είχε συνηθίσει να είναι αυτός και οι γυναίκες του...

Έχω ένα φόβο, που τον απέκτησα απο αυτή την απίστευτη αδυναμία που βλέπω να έχουν οι μπαμπάδες στις κόρες τους: Κι αν αγαπήσει ο μπαμπάς την κόρη πιο πολύ απο τη μαμά; Κι αν ο λόγος που γυρίζει με χαρά στο σπίτι είναι μόνο η κόρη και αυτό η μαμά  το νιώθει; Μήπως ενδόμυχα αυτός είναι ένας λόγος που οι περισσότερες κόρες εισπράττουμε επιθετικότητα από τις μαμάδες μας;  

Η κόρη ενός φίλου του λέει οτι όταν μεγαλώσει θέλει να τον παντρευτεί. Αυτός της εξηγεί οτι δε γίνεται γιατί είναι ήδη παντρεμένος με τη μαμά. Αλλά αυτή επιμένει. Κι αυτός λιώνει.

Στο κινητό του ποζάρει με νάζι, στο μπρελόκ των κλειδιών του χαμογελάει, στην οθόνη του pc του είναι μελαγχολική.Η μαμά πως νιώθει που η δική της φωτογραφία δεν είναι πουθενά, παρα μόνο στο τζάκι, στην ασημένια κορνίζα της φωτογραφίας του γάμου τους;

Κι αν...κάποτε ο μπαμπάς δεν αγαπάει πια τη μαμά και μείνει στο σπίτι μόνο για να βλέπει την κόρη;

Άντρα που ζεις με τις πολλές γυναίκες, να θυμάσαι καλά ένα πράγμα: Διάλεξε με προσοχή και αγάπη τη μαμά της κόρης σου.

Γιατί, το ξέρω οτι δεν το συνειδητοποιείς, αλλά η κόρη θα μεγαλώσει και θα φύγει. Κι εσύ θα μείνεις με τη μαμά της. Με τη μαμά της που ερωτεύτηκες, με τη μαμά της που αγάπησες, με τη μαμά της που έβαλες σε δεύτερο πλάνο. Η μαμά της θα έρθει και πάλι να σταθεί μόνη της δίπλα σου.