Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα που συχνά ακολουθεί της απώλειας. Κι αυτό τον καιρό βιώνουμε την απώλεια σε πολλές μορφές… είτε εργασιακή απώλεια, είτε οικονομική απώλεια, είτε προσωπική απώλεια.
Όμως όπως τα περισσότερα πράγματα στην ζωή, πρέπει να έχουν ένα τέλος.. γιατί η θλίψη κάποια στιγμή, παύει να είναι υγιής αντίδραση και γίνεται δυσλειτουργική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε οι μόνοι που έχουμε νιώσει την απώλεια και η ιστορία έχει δείξει ότι ο χρόνος πάντα καταφέρνει και επουλώνει και τις μεγαλύτερες πληγές… Σίγουρα όμως όταν η εμπειρία είναι πρόσφατη, το συναίσθημα είναι μεγάλο και νιώθουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να μας παρηγορήσει.
Πολλές φορές εξιδανικεύουμε μία κατάσταση σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούμε να ξεπεράσουμε την απώλεια της. Δεν είμαστε σε θέση δηλαδή να ξεχωρίζουμε τις καλές απ’ τις κακές στιγμές… την χαρά απ’ την λύπη… οπότε μένουμε εγκλωβισμένοι σε μία κατάσταση που δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε και που αυτή παγιώνεται με τον χρόνο και δεν είναι εφικτό να την ξεπεράσουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Να θυμηθούμε τα πάντα γύρω από την κατάσταση.
Να φέρουμε στο μυαλό μας εικόνες από την κατάσταση. Πώς ήταν όταν την βιώναμε; Τα χρώματα με τα οποία την έχουμε συνδυάσει… Τι χρώμα είχαν οι τοίχοι; Το περιβάλλον πώς ήταν; Τι ήχοι την συνόδευαν; Αν η δουλειά μας ήταν σε κεντρικό δρόμο, ακούγαμε τα αυτοκίνητα που περνούσαν; Τις κόρνες; Πώς νιώθαμε τότε; Μας ευχαριστούσε αυτό το ηχητικό πανδαιμόνιο ή όχι; Πώς ήταν τα γραφεία; Από ξύλο, από κόντρα πλακέ; Τι χρώμα; Πώς ήταν η αφή τους; Δουλεύαμε με χαρτιά ή με υπολογιστές; Πώς ήταν τα πλήκτρα του υπολογιστή; Είχαμε καφέ δίπλα μας και πίναμε την ώρα της εργασίας; Τι καφές ήταν; Πώς ήταν η γεύση του;
Όλες αυτές οι ιδιότητες θα μας βοηθήσουν να ανασύρουμε την κατάσταση από το μυαλό μας και να την δούμε στην πραγματική της διάσταση και όχι στην ιδεατή που θέλουμε να την βλέπουμε. Δηλαδή θα γίνει πιο εύκολη και πιο προσβάσιμη για να δουλέψουμε μαζί της.
Να θυμηθούμε τις καλές και τις κακές στιγμές.
Σίγουρα κάθε κατάσταση έχει και καλές και κακές στιγμές. Όταν όμως βιώνουμε την απώλεια, τείνουμε να θυμόμαστε μόνο τις καλές στιγμές και να ξεχνάμε τις κακές… Πώς ήταν λοιπόν οι κακές στιγμές; Πώς νιώθαμε, όταν για παράδειγμα ο προϊστάμενος μας έβαζε τις φωνές μπροστά στους συναδέλφους μας και μας έκανε να νιώθουμε ασήμαντοι; Πώς ήταν όταν καταφέρναμε να πετύχουμε το στόχο μας; Τι θετική και τι αρνητική ανάδραση παίρναμε από το περιβάλλον μας; Πώς ήταν να γυρίζουμε εξουθενωμένοι στο σπίτι μετά από μία πολύ κουραστική ημέρα, χωρίς να έχουμε ακούσει ούτε ένα ευχαριστώ; Ας είμαστε ειλικρινείς με τις αναμνήσεις μας και ας τις δούμε στην πραγματική τους διάσταση λοιπόν…
Ας δραστηριοποιηθούμε και ας κάνουμε σχέδια για το μέλλον !
Ότι έχει γίνει, έχει γίνει… Δεν μπορούμε να το αναστρέψουμε.. Μπορούμε όμως να αποφύγουμε την κατάθλιψη και την απομόνωση. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και δυστυχώς μερικές φορές δυσάρεστες… Δεν μας αξίζει να μένουμε στα παλιά… αλλά να σχεδιάζουμε για το μέλλον. Ας κάνουμε λοιπόν ένα πλάνο δράσης και ας προσπαθήσουμε να το υλοποιήσουμε… Ας ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό, αν δεν τα καταφέρνουμε μόνοι μας.. ή από κάποιον φίλο… Σίγουρα κάποιος θα μας βοηθήσει να «ξεκολλήσουμε» από το παρελθόν, αρκεί να του το επιτρέψουμε.
Κάθε απώλεια καλό θα είναι να έχει ημερομηνία λήξεις ως προς το συναίσθημα της θλίψης. Σίγουρα μπορεί να την θυμόμαστε κατά διαστήματα και να μελαγχολούμε… είναι φυσιολογικό αυτό… Είναι όμως παράλογο να καταδυναστεύει την ζωή μας και να μας αποτρέπει από το να διεκδικούμε το δικαίωμα μας στο αύριο… Και το αύριο είναι όλη η ουσία, γιατί μπορούμε να το καθορίσουμε… Το παρελθόν πάλι όχι!
Έφη Κεραμιδά. Ψυχολόγος, Nlp @ Life Coach. Τηλ: 213-0179811 & 6998-297770
Σπούδασε
Ψυχολογία και Θέατρο στο Hunter College of CUNY στη Νέα Υόρκη και
εξειδικεύτηκε σε ασκήσεις θεατρικού παιχνιδιού, και ενεργοποίησης του
σώματος και των αισθήσεων καθώς επίσης και σε ασκήσεις παρατήρησης,
χαλάρωσης και αυτοσυγκέντρωσης.
Έκανε το Μεταπτυχιακό της στην
Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με ειδίκευση στο Media Psychology με
την Φωτεινή Τσαλίκογλου, Μίκα Χαρίτου –Φατούρου κ.ά.
Εξειδικεύτηκε στην Γνωσιακή – Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) στην Ελληνική Εταιρία Έρευνας της Συμπεριφοράς.
Εξειδικεύτηκε στην Θεραπευτική αντιμετώπιση των Διαταραχών Άγχους στο ΘΕ.ΣΥ.
Ειδικεύτηκε στο NLP – Coaching που αφορά στην αναπλαισίωση σκέψης και ενεργοποίηση κινήτρων.
Συμμετείχε
σε έρευνες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για τα Realities και τις Ειδήσεις.
Γιατί έχουν απήχηση και τι προϋποθέσεις πρέπει να πληρούν για να νιώθει
ταύτιση ο θεατής.
Από τον Ιανουάριο του 2011 κάνει παρουσιάσεις με
θέματα κακοποίησης, αγχωδών διαταραχών στο πλαίσιο Ευαισθητοποίησης
Κοινού στον Εκδοτικό Οργανισμό Π. Κυριακίδης.
Κείμενα της έχουν δημοσιευθεί στα Αμερικανικά και Ελληνικά ΜΜΕ με θέματα συμβουλευτικής ψυχολογίας.
Όσο ήταν στην Αμερική είχε Ραδιοφωνική Εκπομπή στην Νέα Υόρκη με θέματα αναφορικά με τον άνθρωπο.
Είναι μέλος του Κλάδου για την Πρόληψη της Βίας της ΕΕΕΣ και του Δ.Σ. της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.
Zumba, Ζουμπα, εκλογες, γυναικα, ερωτας, αγαπη, ψυχολογία, λαμψη, σφαίρα, ρυθμος,δίαιτα, life,έξοδος,συνταγές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου