Λατρεύω να κάνω δώρα! Το προτιμώ πολύ περισσότερο από το να λαμβάνω. Μου αρέσει η διαδικασία του να σκεφτώ, να αποφασίσω, να δυσκολευτώ, και τελικά να βρω το τέλειο δώρο. Γι αυτό δε μου αρέσει να κάνω τα δώρα μου βιαστικά, θέλω το χρόνο μου.
Τα τελευταία χρόνια, όχι λόγω οικονομικών δυσκολιών,( εξάλλου τα δώρα κάθε άλλο παρά θέμα χρημάτων είναι ), μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να πάρω δώρα στις φίλες μου. Είναι που δεν τις βλέπω, είναι που έχουν οι ζωές μας διαβεί σε δρόμους διαφορετικούς, είναι που χάσαμε την καθημερινή επαφή και νιώθω ότι πια δεν ξέρω τι τους αρέσει, τι θα ήθελαν, τι θα τους άρεσε. Προσπαθώ να σκεφτώ και το μυαλό μου πάει μόνο σε κάτι που θα τους άρεσε τότε. Σήμερα όμως είναι το τώρα, και όχι το τότε, δε θέλω να ζω στο παρελθόν. Δε θέλω να πάρω δώρα από υποχρέωση.
Αποφάσισα λοιπόν, αγαπημένες μου. Το πολυτιμότερο δώρο, αυτό που μας λείπει, είναι ο χρόνος. Μπορεί να μην τυλίγεται σε φανταχτερές ζελατίνες, ούτε να μπαίνει κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά ξέρω ότι είναι αυτό που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε. Χρόνο μαζί, όπως παλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου